Data publikacji w serwisie:

Włókna celulozowe i ich zastosowanie w zabezpieczeniach przed podrobieniem dokumentów

Agata Szczeszak, Małgorzata Skwierczyńska, Dominika Przybylska, Marcin Runowski, Emilia Śmiechowicz, Aleksandra Erdman, Olena Ivashchenko, Tomasz Grzyb, Stefan Lis, Piotr Kulpiński, Konrad Olejnik: Upconversion luminescence in cellulose composites (fibres and paper) modified with lanthanide-doped SrF 2 nanoparticles , Journal of Materials Chemistry C (8)(34) () pp. 11922-11928

Problem fałszerstwa ważnych dokumentów czy też wartościowych produktów to nie tylko wyzwanie dla policji, ale jak się okazuje również dla naukowców. Połączenie sił dwóch grup badawczych z Wydziału Chemii UAM oraz Politechniki Łódzkiej zaowocowało uzyskaniem materiałów do zastosowania w zabezpieczeniach przed podrobieniem. Elementy zabezpieczające to niewidoczne w świetle dziennym nieorganiczne nanocząstki, których obecność w zabezpieczonym materiale ujawnia się barwnym świeceniem, tj. luminescencją, dopiero po naświetleniu promieniowaniem podczerwonym (up-konwersja) Wyniki badań uzyskano w ramach realizacji projektu Lider IX nr LIDER/39/0141/L-9/NCBR/2018 finansowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. Publikacja dowodzi, że doskonałym nośnikiem nanocząstek luminescencyjnych są włókna celulozowe, które wprowadzone w strukturę papieru trwale zakotwiczają się w jego strukturze. W ten sposób autentyczność zabezpieczonego dokumentu potwierdza emisja światła o odpowiedniej długości fali, pochodząca od jonów lantanowców znajdujących się w nanocząstkach, zauważalna „nieuzbrojonym okiem”. Co więcej, luminescencja zabezpieczenia charakteryzuje się wyjątkową charakterystyką widma, porównywalną do odcisku palca. Powyższe cechy wpisują się w cechy doskonałego zabezpieczenia, które jest trwałe, niewidoczne, niepowtarzalne i jednocześnie trudne do podrobienia.

https://pubs.rsc.org/en/content/articlelanding/2020/TC/D0TC02050H#!divAbstract