Data publikacji w serwisie:

Nowy typ materiałów - porowate ciecze jonowe

Lillian Ma, Cally J. E. Haynes, Angela B. Grommet, Anna Walczak, Christopher C. Parkins, Cara M. Doherty, Louis Longley, Arnaud Tron, Artur R. Stefankiewicz, Thomas D. Bennett, Jonathan R. Nitschke: Coordination cages as permanently porous ionic liquids, Nature Chemistry (12)(3) (2020) pp. 270-275

Międzynarodowy zespół naukowców, z udziałem chemików z Wydziału Chemii i Centrum Zaawansowanych Technologii UAM, prof. dr hab. Arturem Stefankiewiczem i Dr Anną Walczak zaprojektował i wytworzył nowy typ materiałów - porowate ciecze jonowe. Wyniki badań opublikowało prestiżowe czasopismo Nature Chemistry.

Materiały porowate, swoją strukturą przypominającą gąbkę lub pumeks, od dawna stanowią obiekt wzmożonych badań wielu czołowych zespołów naukowych na całym świecie. Powodem tego jest ogromny potencjał aplikacyjny tego typu materiałów m. in. w separacji i sekwestracji gazów czy katalizie. Największe koncerny chemiczne na całym świecie, w tym niemiecki gigant firma BASF, nie tylko inwestują w badania nad tego typu strukturami lecz już produkują te materiały na skalę przemysłową.

Zdecydowana większość dotychczas otrzymanych materiałów porowatych ma postać ciała stałego. Porowate ciecze, czyli ciecze zawierające w swej strukturze puste przestrzenie tzw. pory o średnicy od kilku do kilkudziesięciu nanometrów, zdolne do selektywnego wiązania różnego rodzaju cząsteczek chemicznych, są znane i intensywnie rozwijane dopiero od kilku lat.

Teraz brytyjsko-polsko-australijski zespół naukowców opracował nowy ciekły materiał porowaty, w którym regularnie rozmieszczone i stabilne ‘wolne’ przestrzenie w cieczy o kształcie czworościanu niezwykle efektywnie wiążą nie tylko cząsteczki o podobnym lub nawet identycznym składzie chemicznym (izomery alkoholi) ale również cząsteczki gazów w tym, fluorochlorowęglowodory czyli popularne freony. Selektywne kompleksowanie, zwłaszcza cząsteczek z grupy freonów, jest niezwykle istotne gdyż związki te przyczyniają się do niszczenia warstwy ozonowej w stratosferze atmosfery ziemskiej – zaznacza prof. Stefankiewicz. Opublikowana struktura została uznana przez magazyn Chemical & Engineering News za cząsteczkę roku 2020 (https://cen.acs.org/synthesis/CENs-molecules-of-the-year-for-2020/98/i48)  !

Artykuł dostępny jest na stronie: https://www.nature.com/articles/s41557-020-0419-2