Data publikacji w serwisie:

Filmy alginianowe i pektynowe jako dodatki do opakowań żywności

Joanna Kurczewska, Magdalena Ratajczak, Marzena Gajecka: Alginate and pectin films covering halloysite with encapsulated salicylic acid as food packaging components, Applied Clay Science, 214, 2021,106270;

doi: 10.1016/j.clay.2021.106270

Jednym z zagrożeń przy stosowaniu opakowań do żywności jest ryzyko jej skażenia mikroorganizmami odpowiedzialnymi za jej psucie. Zakażenie mikrobiologiczne żywności odpowiada nie tylko za skrócenie czasu przydatności do spożycia danego produktu, ale przede wszystkim może prowadzić do szeregu  chorób przenoszonych drogą pokarmową. Z tego względu dużym zainteresowaniem cieszą się badania naukowe dotyczące poszukiwania efektywnych dodatków do opakowań, które chronią produkty spożywcze przed negatywnym wpływem mikroorganizmów w czasie przechowywania. Przy projektowaniu skutecznego materiału należy uwzględnić rodzaj żywności, do której jest dedykowany, a także jego skuteczność przeciwdrobnoustrojową wraz z upływem czasu.

Badania opisane w artykule koncentrują się na wykorzystaniu złożonego materiału, zbudowanego z dwóch składowych – haloizytu i biopolimeru. Haloizyt to glinokrzemian pochodzenia naturalnego o bardzo dobrych właściwościach adsorpcyjnych, dlatego stanowi doskonały nośnik dla substancji czynnych. W pracy wykorzystano haloizyt pochodzący z dwóch złóż różniących się morfologią, tj. minerał w postaci nanorurek oraz rodzimy produkt zawierający zarówno nanorurki jak i nanopłytki. Oba posłużyły jako adsorbenty związku o właściwościach przeciwdrobnoustrojowych – kwasu salicylowego, a następnie zostały wprowadzone do wybranych biopolimerów – alginianu pozyskiwanego z glonów oraz pektyny otrzymanej ze skórek owoców cytrusowych.

Na podstawie uzyskanych wyników badań wykazano, że podstawowym czynnikiem determinującym skuteczność badanych bionanokompozytów był rodzaj zastosowanego biopolimeru. W przypadku materiałów zawierających alginian, zarówno trwałość, jak i aktywność mikrobiologiczna badanego układu były zdecydowanie większe, niż w przypadku ich odpowiedników, w których wykorzystano pektynę. Ponadto zaobserwowano, że w środowisku symulującym żywność o właściwościach lipofilowych, kwas salicylowy ulegał uwolnieniu z matrycy w sposób bardziej kontrolowany i przez dłuższy okres czasu niż w przypadku medium o charakterze hydrofilowym. Tym samym, zaproponowany złożony materiał alginianowy, zawierający haloizyt z substancją czynną, może potencjalnie znaleźć zastosowanie jako dodatek do opakować żywności o właściwościach przeciwdrobnoustrojowych.