Freschet, G.T., Pagès, L., Iversen, C.M., Comas, L.H., Rewald, B., Roumet, C., Klimešová, J., Zadworny, M., Poorter, H., Postma, J.A., Adams, T.S., Bagniewska-Zadworna, A., Bengough, A.G., Blancaflor, E.B., Brunner, I., Cornelissen, J.H.C., Garnier, E., Gessler, A., Hobbie, .E., Meier, I.C., Mommer, L., Picon-Cochard, C., Rose, L., Ryser, P., Scherer-Lorenzen, M., Soudzilovskaia, N.A., Stokes, A., Sun, T., Valverde-Barrantes, O.J., Weemstra, M., Weigelt, A., Wurzburger, N., York, L.M., Batterman, S.A., Gomes de Moraes, M., Janeček, Š., Lambers, H., Salmon, V., Tharayil, N. and McCormack, M.L. (2021). A starting guide to root ecology: strengthening ecological concepts and standardising root classification, sampling, processing and trait measurements. New Phytologist, 232: 973-1122.
DOI: 10.1111/nph.17572
Wpływ roślin na biosferę, atmosferę i geosferę jest kluczowym czynnikiem warunkującym funkcjonowanie ekosystemów lądowych. Badania biologii korzeni roślin wciąż przyspieszają, w wyniku czego wielu nowych naukowców rozpoczyna pracę w tej dziedzinie. W związku z tym ważne jest ustalenie standardowego zestawu kryteriów monitorowania wzrostu i rozwoju korzeni, zarówno w warunkach laboratoryjnych, jak i polowych. Jednak pomimo znacznego postępu w zakresie analiz podziemnych komponentów roślin, których biomasa jest równa, a nawet niejednokrotnie przewyższa biomasę części nadziemnych roślin, dopiero poznajemy złożone relacje między cechami i funkcjami korzeni.
Zważywszy, że wpływ korzeni roślin na funkcjonowanie ekosystemów rolniczych i leśnych jest niepodważalny, ekolodzy korzeni stają obecnie przed wieloma ważnymi, metodycznymi i metodologicznymi wyzwaniami umożliwiającymi włączenie najnowocześniejszych i zintegrowanych technik do analiz ukrytej połowy roślin. Pierwszym wyzwaniem jest zatem trudność zdefiniowania wspólnego, jednoznacznego i swoistego języka, umożliwiającego precyzyjne porozumiewanie się między dyscyplinami nauk o korzeniach oraz w obrębie poddyscyplin ekologii, agronomii, ogrodnictwa, leśnictwa. Kluczem do lepszego poznania i zrozumienia udziału korzeni w funkcjonowaniu nie tylko pojedynczej rośliny, ale i całych ekosystemów jest właśnie standaryzacja i optymalizacja stosowanych metod badawczych. Pomimo wagi tego problemu, stosowana przez ostatnie dziesięciolecia metodologia różniła się znacząco w zależności od wykonującego badania zespołu. Prezentowana publikacja została oparta na wspólnym wysiłku dużego zespołu międzynarodowych ekspertów, ekologów i biologów korzeni roślin wyższych.
Tylko samo ustandaryzowanie metod klasyfikacji typów korzeni zapewnia miarodajne porównywanie cech korzeni i poprawną integrację informacji z dostępnych baz danych. Istnieje również potrzeba wzięcia pod rozwagę okresowej zmienności cech korzeni, mając świadomość, że korzenie różnią się anatomią, morfologią i fizjologią przez całe życie, a czas wybrany do pobierania próbek korzeni wpływa na uzyskiwany wynik z pomiarów poszczególnych badanych cech. Głównym zatem celem pracy opublikowanej w New Phytologist jest ostateczne zniwelowanie barier między wieloma poddyscyplinami ekologii korzeni i ekofizjologii roślin poprzez ustandaryzowanie metodologii pracy z korzeniami. Prezentowane wieloaspektowe podejście stwarza zaś warunki sprzyjające rozpoznaniu roli korzeni w prawidłowym rozwoju i funkcjonowaniu zarówno indywidualnych osobników, jak i całych zbiorowisk roślinnych.